Arabscy kupcy rozpowszechnili
aloe vera w azjatyckich krajach. Bardzo wcześnie został wciągnięty na listę państwowego zestawienia leków medycyny indyjskiej.
Aloes stosowany był w wielu miejscach na całym świecie, w Chinach, Tybecie, na Sumatrze, Filipinach, w Ameryce Środkowej i Południowej, Europie, Afryce, Meksyku, na Jamajce, Kubie i Hawajach. Znacznie prościej jest wymienić miejsca, gdzie nie był stosowany. Arabowie przyczynili się do tego, że jego dobre imię rozprzestrzeniło się na całym świecie. Aloe Vera był już znany w starożytnych czasach. W języku państwa Akkad, w epoce babilońskiej nazwa
aloesu - "Si-bu-ru" znaczyła "ornament na drzwi". Egipcjanie nazywali go "rośliną nieśmiertelności", Indianie - "niebiańską pałeczką". Jako symbol życia po śmierci, towarzyszył faraonom w wiecznej podróży, czyli... podczas ceremonii związanych z pogrzebem aż do miejsca ich wiekuistego spoczynku, które znajdowało się w Dolinie Królów, gdzie sadzono go dookoła piramid. Po dziś dzień w "Kraju Faraonów"
Aloe Vera hoduje się wokół
